Ook alweer een aantal jaren geleden waren we op onze Meerdaagse naar Luxemburg.

Eigenlijk waren we verdwaald maar met een beetje bluf had bijna niemand dat ook in de gaten. Er kwamen helaas een paar heuveltjes extra bij. Er waren destijds 2 wat oudere leden bij waaronder de Harense Smid Ruud van Schaijik en Jan van Asseldonk. Als routemakers voelden we ons een beetje schuldig want het werd aardig moeilijk voor de 2 heren op leeftijd.

Met 2 Hansen lieten we ons afzakken tot bij de 2 heren waarbij Jan net een klein beetje afstand ging nemen van Ruud die er nog wat meer moeite mee bleek te hebben maar nog net wat jonger was.

We keken dat eens even aan, waarna 1 van ons, Hans dus, begon tegen Ruud te zeggen dat ie een beetje door moest rijden omdat het gat steeds groter werd. Uiteraard was Ruud meer dan zijn best aan het doen maar het ging niet echt meer. Andere Hans zei tegen hem: Ruud ik wil het gat wel effe dichtrijden voor een magnetron.  Waarop ik gelijk zei, ik doe het wel voor een broodrooster. Andere Hans gelijk weer roepen dat ik een vieze vuile matennaaier was begon me nog verder uit te schelden. Waarop ik uiteraard hetzelfde deed.

Ruud ondertussen, kon niet meer van het lachen en riep dat ie in een paar dagen nog nooit zoveel onzin had gehoord als in die 3 dagen met de club. Hij moest bijna afstappen van het lachen en helaas had onze actie dus alleen maar als resultaat dat we nog verder achterop kwamen.  De bedoeling was wel goed maar helaas…